BEN KİMİM?
Düşlediğim kadar insanım,
İnsan olduğum kadar hatalı,
Hatalı olduğum kadar gerçeğin peşinde...
İŞTE BEN BUYUM....
Kelimeler bazı şeyleri anlatır.
Ama her şeyi yaşatmaz.
Bazen ben bile yabancı olurken kendime,
Sana nasıl anlatırım ki beni?
…Neşeliyim diyeceğim,
Belki suratsızlığıma denk geleceksin...
Espriliyim diyeceğim,
Belki ağlamalarıma denk düşeceksin...
Özgürüm diyeceğim,
Belki tutsaklıklarımda yakalayacaksın beni...
Kendimi anlatıp bir kalıba sığdırmak istemem,
Düşüncelerimdeki beni.
Bazıları için herhangi biri..
Bazıları için vazgeçilmez biri..
Düşlediğim kadar insanım,
İnsan olduğum kadar hatalı,
Hatalı olduğum kadar gerçeğin peşinde...
İŞTE BEN BUYUM! ..
KİBİRLİ DEĞİLİM! ..
Sadece kendimi seviyorum.
Ukala değilim, demek ki! ..
Senden daha fazla biliyorum.
Kendimi büyük görmüyorum,
Sadece herkese tenezzül etmiyorum..
Yüksekten uçmuyorum,
Kendi hayatımı,
Kendi gerçeklerimi YÖNETİYORUM.
Farklı değilim,
Sadece merakını cezbe diyorum
...Ulaşılmaz değilim,
Etkili adımlarla KARŞILAŞAMIYORUM..
Acılara ve kadere! ..
İtirazsız BOYUN eğiyorum,
Böyle daha kolay güçlenıyorum!
Şeytan’laşmış insanlara,
Hainlere baş kaldırıyorum çünkü;
BENDE NEFES ALIYORUM!
Kötü günlerimde katkısı olmayanların,
İyi günlerimde hissesi yoktur..
Ne asla kadar kararlı ol,
Nede belki kadar çelişkili..
Hakkımda bilgin yoksa, fikrinde olmasın.
Yüzüm gülebilir ama içimi kim bilebilir..
Beni sevmeyen ölmesin,
Yaşasın, neler kaçırdığını görüp anlasın..
Bir ufacık ilgiyi aşk,
İki laf edeni dost sanmasın..
Eskiden toz konduramadıklarım,
Şimdi kirden görünmez haldeler..
Canım bile emanetken kaybedecek neyim olabilir ki..?
Keşke hayatta da ''yeniden başlat'' seçeneği olsa..!
Yaşamak İçin, hayatta,
Kimseyi kendin gibi görme...
Sen gibi olan tek kişi,
Aynadaki yüzündür...
Dürüstlük bedenindeki ruha,verilen hükümdarlıktır..
Taviz verirsen! ..
Kendi hükümdarlığında köle olursun...
Sahiplenmeyeceksen rahatsızda etmeyeceksin...
Ya var olacaksın, ya da hiç olmayacaksın…
Haydi! .. Uğurlar olsun.
Dön artık çöplüğüne,
Pislik göz’ünü oysun, yerle yeksan olasın,
Sürüngen olup sürün, bir ömür kahrolasın.
Arz Ederim.
Yazan: Ali Rıza Saygan
Şiir No: 138
Tarih: 22-06-2011
Canım Yavrum! .. Ebru’nun, elinden tuttuğu, önce Allah hayat sunduğu; Tiniyetsiz, cahil,
görgüsüz, ukalâ, hain bir lanete atfen yazılmıştır.
Kayıt Tarihi : 22.12.2012 19:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Rıza Saygan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/22/ben-kimim-158.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!