Ben Kimim Şiiri - Muharrem Kıravi

küçük yaşta gidip kurtulayım demişim, yok etmek için sıraya geçmiş dost bildiklerim, en güzel günlerimi onlar için zehir etmişim, ben kimim artık adımı da unutmuşum, doğarken başlamış benim çilem, üç öğün yemek beş öğün azar işitmişim, gurbeti kader deyip sılayı bağrıma basmışım, ben kimim artık adımı da unutmuşum, tezgah kurup tezgah kapatmışım, az çok kazanıp dostla paylaşmışım, sonunda acı hançeri dost bildiğimden yemişim, ben kimim artık adımı da unutmuşum, kaynat yüce rabbimin dedim, dünya malı dünyada kalır deyip geçtim, çok sevdiğim dostlarımdan nefret etmişim, ben kimim artık adımı da unutmuşum,