Kopan fırtınanın önünü kesmek
Yıldızlara kement atmak
Sevişmek için dolunayı beklemek...
Ben klişeler istemiyorum hayatımda..
Yeni şeyler bulmalıyım
Kimselerin bilmediği şehirler
Kimsenin kurmadığı hayaller kurmalıyım
Yaralı susmalarıma yar diye tuz basmalıyım
Ateşimden ırmaklar yaratıp
Kaderi içine atmalıyım...
Kalbimin kapakçıklarını açıp tüm kuşları salmalıyım
Yaşamın kirli kıyafetini kuru temizlemeye vermeliyim
Acılarımı rafa kaldırmalıyım
Ve sevmeliyim hayatı en az seni sevdiğim gibi
Asaletini yitirmemeli yinede sözyaşlarım,
Karşı durmalıyım gelecek zamana
Yapay gülücükler dağıtmalıyım etrafa
Atmalıyım kendimi yürek boşluğundan aşağı
Alışmalıyım yokluğuna! ...
Ben,, Ben miyim acaba? ? ?
Yanlış adama yazıyorum hayatı sanırım
Sar en başa...
Yarım bıraktığım bir şiire vuruyorum kendimi
Yazdıklarımda zaten hiç inandırıcı değildi
Adı konmamış kurallara hep ezildim
Keşfedilmemiş bir ada kadar uzak bu yürek kendine
Simurg kararsızlığındayım...
Nabzımın her atımı sensiz isyanlara atıyor beni
Ve her atımda yeni acılara atıyorum kendimi
Aşık olduğum an en dürüst olduğum an'dır benim..
Siz bu dizeleri boşverin;
Hayat denilen şey Tek başına doğup Tek başına öldüğün o kısacık An' dır...
Bunlar sadece bir aşığın hayatı düzeltme düş(ü) şleri....
Kayıt Tarihi : 8.11.2010 17:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!