Ben Kimim? Şiiri - Beyhan Oral Bayram

Herkes ya da hiç kimse sıradan birisiyim,

Mecnun'un gözüyle ben Leyla'nın kendisiyim.

Her göze başka gelir çevremdeki haleler,

Anlayamaz ki beni zavallı biçareler.

Ne düşünce ne fikir hiç biri benim değil,

Ne koyduysan yerine arkandan da o gelir.

Bazen seyyah olurum gezer çiçek toplarım,

Bulduğum çiçekleri bir vazoda koklarım.

Bazen anne olurum sümüklü çocuğuma,

Umudumdur o benim yarınım umudumda.

Bazen kitap olurum her sayfamda hikaye,

Her daim okutmaktır ömrümdeki tek gaye.

Bazen kaşif olurum yer kürede gezerim,

Arayıp sorgularım sınırsızdır düşlerim.

Salkım salkım üzümdür çocuklarım asmada,

Kiminin rengi hoştur, kimi güzel kokmada.

Yaprağından dalına her birini işlerim,

Bir salkım eksik olsa onu arar gözlerim.

Elimde çekicimle bir vurur bir bakarım,

Alnından ter akıtan usta zanaatkarım.

Tezgahtaki halıyı ilmek ilmek dokurum,

Çocukların derdini gözlerinden okurum.

Bir ormanım var benim, tek bir balta giremez,

Onları ben yeşerttim hiç kimseler kesemez.

Tamiri mümkün değil bozulan bir hayatın

Bozduğumuz bir nesil yollarda darmadağın.

Ömrümü emeğimi size feda ederim,

Sizi kimse üzmesin canım öğrencilerim.

Tahmin etmek zor değil hadi artık söyleyin,

Tanıdınız değil mi?

BEN DE BİR ÖĞRETMENİM....

Beyhan (Manisa- 2010)