ben sana bana aşık olman icin oturup yalınayak cocğukluğumdan başlamam lazım
ama beni sana anlatan
tek kimlik var
yürğine bak
ben şuan icin orada
bir ciğ damlasının yere düşerken cıkardığı ses kadarım
ama bunu büyütmek
bunu ölümsüz kılmak her nefeste yaşamak sadece senin iki dudağının arasında
ben kimim iki dudağının arasında ışık gibi gözlerle senin fermanını bekleyen
AŞK MAHKUMU
senden sonrası olmayan -önceside olmayan
biri
ben buyum sevdiğim
sana saraylar vaadedemem ama
senin icin gerekirse ölürüm
ben sensiz zaten ölüyümmmmmmmmm
Kayıt Tarihi : 22.3.2010 09:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhan Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/22/ben-kimim-127.jpg)
hayallerindeki prens benim.....
kimselere anlatamadığın ........
uykun gelmedikce beni hayale dalıp uyuduğun o adam benim
seni üzenleri paralayan ..........
ateş yürekli o adam benim.....
yıllardır hasretini cektiğin
hep hayalde kalan o adam .........
üzülme aşkım
FANİ BU DÜNYA
AHİRETTE SÖZÜM SANA..........
-RIZA KARATAŞ---BUĞÜN
‘’Hayat’’ kelimesi ‘’Mevsim’’le eş değer sanki.. Devamlı değişir..
Yaprak gibi, nereye savrulduğumuzu bilemeyiz. Bir bakarsın yazın en sıcak günlerini yaşarsın, bir de bakarsın kış soğuğunda donarsın.. Kimi zaman neşeli olursun; güneş açar, herkesin içini ısıtır, dünya aydınlanıverir gözünde.. Ama hayat ne güneşin açtığı kadardır ne de sadece neşeden ibarettir. Hüzünlü anlarımız vardır, mutlu olduğumuz anlardan daha fazla ! Canımızı güneş gibi yaktığı.. Acıttığı.. Aşkta kaybettiğimiz anlar gibi.. Değişen mevsimler gibi..
Canımızın yandığı fakat hala sevmeye devam ettiğimiz zamanı ‘’Sonbahar’’ diye adlandırırız mevsimlerde.. Ya içini sevgisiyle doldurur; susarsın. Ya da acıyla doldurur, nefret edersin.. Yani sonbahar ne soğuğu hissetirir ne de sıcağı.. Ağaçtan kopup, ayrılan yaprağın düşüşü gibi düşer gözünden sevgili..
‘’Sıcaklık’’ kavramı yazda kalırken, senin ruhun onda kalır.. Ruh bedenden ayrıldıkça hissizleşirsin.. Acıyı, sevgiyi hissedemez olursun.. Nefes almak anlamsız gelir.. Oksijene ihtiyaç duyduğun için çekersin içine havayı.. Beyninin verdiği komutla yaşar olursun. Yaşamaya isteksizsindir..
Aşk her zaman acıtmaz tabi.. Hep sonbaharı yaşatmaz.. ‘’Sonbahar’’ıda getiren ‘’Yaz’’dır elbet..
Yazı yaşamak ne kadar mutlu etsede seni, asıl heyecanı ‘’İlkbahar’’da yaşarsın.. Çiçeklerin açması ayrı bir mutluluk katar tebessümüne, her yerin yeşil olması, hiç solmayacakmış gibi bir çiçeğe bağlanıp, ümitle sarılmanın ayrı bir heyecanı vardır tabi.. Ağacın yemyeşil yaprağı olursun.. Zamanla solar, sonbaharda yere düşersin.. Kaldırım taşında çürümeye yüz tutmuş vaziyette beklersin.. Yoktur seni kurtarmak isteyen.. Sonunda sende toprağa katılıp, başka ağaçlara besin olacaksındır. Her yaprağın ölümü tattığı gibi ‘’her aşkta ölümü tadacaktır’’.. O yüzden sonbaharı getiren Tanrı, ilkbaharıda getirecektir..
Sonuç mu ? Hepimiz mevsimler gibiyiz.. Değişiriz.. Bazen yalnızlıkla üşürüz.. Bazen ise onunla ısınır, bazen o yakar içimizi.. Değişiriz..
BENDEN SENİN DEĞİL HAYATIN BİLE ALACAĞI KALMADI
5 günlük tatilde herşeyden herkesten uzak cok vaktim oldu ne yaşadığım ve yaşattığıma dair ..ve artık aşka sevgiye ve bütün duygulara acıya hüznede yüreğimi kapadım ..
sen şimdi diyorsun ki herşey yalanmıydı......?
inanmıyorum güvenmiyorum,
sevmek zordu da ayrılık kolaymı.............?
diyemiyorsun ya sevmiyorum.
insan sevmediği birine bunu söylemek için
neden kibar davranmak ihtiyacı duyar niçin
ben zaten o insanım yaralı işte bildiğin
öldürsen ne çıkar öldürmesen ne manası var sevginin
sensiz ne anlamı kalır hecelerin
şiirler ne mana ifade eder geceler ne işe yarar
boş bir yürekle bom boş ellerin
dolsa neye yarar kimi artık nasıl sarar
şimdi ben de diyorum ki
seni yalnız gecelerimin tam da orta yerinde
hayallerin gerçeğe dönmesi gibi
imkansızın olması gibi sevdim de
bunu bir sır gibi tanıdığım herkezden sakladım
öyle sevmişim ki seni kendim bile kem bakmadım
ah ne fayda yürek düştü ateşe
ben bu aşkı sana bile anlatamadım
şimdi beyhude çığlıklarımı canım
göz yaşlarıma hapsedim kalacagım öylece
sen hürriyet gözlüm sen inancım kadar ak
o mübarek alnından öptüğüm
beni kahrolası hayatımda yalnızlığımla bırak
sen kadar olmasada sarar nasılsa beni ölüm
şimdi belalı başım gibi
kahrolasıca yüreğime hükmetmeye çalışıyorum
benim sandığım ne varsa sende kalmış sanki
ne veriyorsun ne de alabiliyorum
şimdi senden ayrıldım ya
yüreğimi avuçlarıma alıp parça parça edesim geliyor
her parçasını bir köpeğe yediresim geliyor
ah ben anne sözü dinlemedim hep derdi bana ya
şair oğlum aşka inanma
elveda hüürriyetim kadar sevdiğim kadınım
elveda yaralarıma tuz bastığım
bitti diyemiyorum zaman gelir hayat geçer
böyle bir sevda kara toprakta biter
BEĞENİYLE OKUDUM KUTLARIM SİZİ
GÖNLÜNÜZ ŞEN İLHAMINIZ BOL OLSUN
SAYGI VE SEVGİLERİMLE +10 PUAN
TÜM YORUMLAR (11)