Ben Kimim? Şiiri - Erhan Şen

Benim mazim zannetme seninle başlar
Senden önce tanıdı dağlar ve taşlar
Önce beni var etti yüce yaratan
Benden sonra başladı bütün telaşlar

Anlatılmaz, bilinmez şeklim şemalim
Kalp gözüyle görülür nuru cemalim
Hiç tahammül edemem unutulmaya
Ölesiye pişmanlık verir ihmalim

Kainatı bir baştan bir başa gezdim
Gökyüzüne sayısız yıldızı dizdim
Gündüzde güneş oldum, geceleri ay
Yerdeki kara toprak, engin denizdim

Tohum oldum toprağa çiçeği ektim
Cazibemle arıyı yanına çektim
Yeryüzünü donattım güzelliğimle
Bazen ağaç, bazen kuş, bazen böcektim

Ne bülbüle danıştım, ne güle sordum
Ben nerede dilersem orada durdum
Benim için gözü kör deseler bile
Her seferde attığım hedefi vurdum

Alındaki yazıyım, değişmez kader
Ne yazdığım silinir, ne izim gider
Kurtulmak mümkün değil benim elimden
Bazen mesut ederim, bazen derbeder

Anlatamaz hiç kimse, sorma ne diye
Benim paha biçilmez eşsiz hediye
Sakın ola gücümü hafife alma
Boğdururum aslanı bile kediye

Bendim kralın tahtı, bendim fermanı
Elindeki kılıçtım, tahtı revanı
Nice zalim, zorbayı dize getirdim
Güçsüzlerin silahı, benim amanı

Benimle oyun olmaz, çekmem şakanı
Bir araya getirmem iki yakanı
En küçük kalbe dahi girebilirim
Ona da dar ederim ben bu cihanı

En vahşi canavarda bile varım ben
Analığın sırrı da bendendir benden
Neler feda edildi benim uğruma
Her şeyden vazgeçilir geçilmez benden

Yaşanacak en gerçek benim önünde
Geleceğe tek baki miras dününde
Dünyada yaşadığın dünyada kalmaz
Her şeyin sorulacak mahşer gününde

O gün ki fayda gelmez evlattan, eşten
Ne anadan, babadan, ne de kardeşten
Kıldan ince köprüden bensiz geçilmez
Kurtaracak tek benim seni ateşten

Ben vardım evliyanın erdiği yerde
Benimle müjdelendi her peygamber de
Önce benden başladı RAB yaratmaya
Benim ile kapanır sonunda perde....

Erhan Şen