Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Düşünüyorum bazen: Ben kimim, ben neyin nesi?
Tanır mısın? Ben senden başka olmayan kimsesi!
Ben harap evin yıkık bacası, ocağın isi!
Pınarların su tası, yalnız mezarın selvisi!
Ben masum, ağlamaklı çocuğun dudak büküşü!
Ben kederin sardığı yüzün acıyla gülüşü!
kutlarım şair
harikasın
saygılar
'Bu gün de akşam oldu, kervan kondu; battı güneş.
Yalnızım bu loş handa. Ne bir dost var, ne de bir eş!' Çok güzel bir giriş. Tebrikler güzel şiirinize. Sevgiyle kalın.
güzel bir şiir tebrikler sizi okumanın mutluluğuyla...
orhan demirtaş
Çok hoş bir şiir. Elinize yüreğinize sağlık.
yüreğine sağlık sevgili ünsal... neşer selman
Ustaca yazılmış ve duygular çok iyi ifade edilmiş kardeş..tebrikler
Ahmet faruk Türkyılmaz
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta