hayatın çikmazlarında yol alıyorum
telikeli noktalarda ilerliyorum
içi boş insanlar için harcanıyorum
ben kimim nerdeyim bende bilmiyorum
insanlara güvenmekle hatamı edıyorum
ruhumu teslim etmekle can çekişiyorum
yalan üstüne yalan artık dinlemek istemiyorum
ben kimim nerdeyim bende bilmiyorum
yoruldum artık maşa olmaktan
kendimi birisine adapte etmekten
daldan dala yuvarlanıp savrulmaktan
ben kimim nerdeyim bede bilmiyorum
yerim varmı yokmu yanında
araçmıyım gereçmiyim safasında
ikili oynuyor o bunun farkında
ben kimimki onun yanında
başımı alıp gıtmek geliyor içimden
okyanus olmuş kalbim kabarmakta
taşıyamıyorum bu yükü içim daralmakta
ben kimimki senin yanında
yalanlarla karartın sen dunyamı
boş sözlerle avutun sen beni
olmadık hayalerle doldurdun kafamı
ne olur bırakta gıdeyim
artık terketme zamanı
Kayıt Tarihi : 6.6.2009 11:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayse Dalmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/06/ben-kimim-108.jpg)
şiirdi
içtiğimiz
yüreğimizle
kulaklarımda asılı kaldı
mısraların
candan kutlarım
Ayşe arkadaşım
kal sağlıcakla...........
Şiir akıcı güzel..Direnmek en güzel..
Yukarıdaki mısranın ilk kelimesini düzelmelisiniz..
TÜM YORUMLAR (7)