Sevmek iyi güzel de sevilecek kimsem yok,
Gittiler azar, azar ben kimi seveceğim.
Eskiden seven çoktu şimdi kalın ensem yok;
Dünya olmuş sahtekâr ben kimi seveceğim.
Dağlarıma kar yağdı ümitte hüsran tattım,
Gemilerimi yakıp limanları kapattım.
Dostlarım yalancıydı tüm köprüleri attım;
Kalanlarda nabekâr ben kimi seveceğim.
Gonca gülüm diyerek dalına konduklarım,
Kurban olduğum deyip uğruna yandıklarım.
Canımda can dediğim sevgimi sunduklarım;
Beni ettiler bizar ben kimi seveceğim.
Dal kırıldı kurudu sarardı yeşil yaprak,
Gonca gül boyun büktü bülbülüm etti firak.
Sevdiklerimi gömdüm kara yer kara toprak;
İki taşla bir mezar ben kimi seveceğim.
Etem-iyi kınaman sevgiye liyakat yok,
Sevip pişman olmaya artık dizde takat yok.
Duaya kalkan elde hiç kalbi hakikat yok
Dilimde zar intizar ben kimi seveceğim.
20.02.2015.ANKARA.
İbrahim Etem EkinciKayıt Tarihi : 6.3.2015 00:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!