Işığın ardında gölgeleri seçebiliyorum,
Yüreğim, biçimsiz göğüs kafesimde atıyordu,
Son bir umutla sordum..!
Ben kimdim...?
Vücudum ruhumdan çabuk iyileşti,
Dudaklarım arasında sözcükler birleşti,
Düzensiz soluklarım işitildi,
İçimden ağlamak geldi..
Dillerinde seslendim,
Anılar ile ürperdim,
Sessizliğin sesini işitebilen yüreğim,
Sesimde acı var gibiydi..
Afşin Dualı
Kayıt Tarihi : 6.9.2021 02:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!