Ben ki Vahaya Hasret Sen ki...

Çocuk çağım daha dünlerde… Belki hala bugünlerde,
Hamsın dedilerdi; çiğsin daha, “pişte gel”..Piştim kendimce.
Leyla idim çöllerde….
Yetmedi “yan da gel dediklerinde” …..
Kavruldum köze döndüm benliğimde..
Aradığım Mecnun’ muydu gaiplerde,
Onda ben miydim? Benden öte miydim?
Göklerde…..
Vahaydım belki bir yudum hasretinde,
Kıyamadığın kana kana ben içmeye.
Dikenli yolları, dik yamaçları aştığımda bile,
Ulaşılmazdın, ulaşılmazım tutsağınım......