Ben ki ne Roma’ yım, nede Neron
Umudun aynasından bak gözlerime
Beni düşün kimsesiz akşamlarında
Ben ki sahilleri talan edilmiş
Üşüyen bir şehirim avuçlarında
Bıkmışlığını da al zamanın
Kıvrandığın kederleri de
Her dudak büküşünde sevincin,
Beni düşün,
Beni an gözyaşlarında
Ben ki yaraları sarılmamış
Yorgun bir şehirim avuçlarında
Tut ellerimden sarıp sarmala
Eksik güneşleri de yama içimde
Uzan bana ateşten rüzgarlarınla
Ben ki gecelerin gölgesine uzanmış
Uyuyan bir şehirim avuçlarında
Ölümü de düşün,
Sükutun sedef dişleri arasında
Titreyen elleriyle
Üstüne beyaz ölümler çekilmiş denizin
Biraz küskün hırçın dalgalarında
Ben ki midye kabuğunu bile doldurmamış
Hayalden bir şehirim avuçlarında
Bir İstanbul düş gözlerime
Güzel anılarından
Emzir sevinçlerimi
Sevda yangınlarında
Ben ki ne Roma’ yım, nede Neron
Yanan bir şehirim avuçlarında.
Kayıt Tarihi : 27.6.2006 19:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Epey bir zaman önceydi..özgürlük denilen o şeyin...tüm çıplaklığıyla yaşandığı yerlerde..kaleme alınmış bir şiir..birkaç sanatçı tarafından da şiir şeklinde okunmuştur....
İnsan ruhunu doyuracak nitelikte şiir kaç kişi yazıyor ki?
Bu şiirin şairi o az sayıdaki şairlerden.
Bu yüreğe saygılar.
TÜM YORUMLAR (3)