Depreşti hep yaralar
Kalbimin köşesinde,
Hep çileleri andım ne oldu?
Hep sevdalara yandım devrik,
Batık sandallarında boğuştum aşkın,
Yosun kokulu kadın tenlerinde yangın,
Hatırımı kim sordu?
Buğulu gözlerle salladığım ellerim,
Bomboş şimdi ayaları,
Issızlıkta kayboldum.
Dört duvarımdı dert ortağım,
Bulaşan gözyaşlarım bekleşiyor yastığımda,
Kalemim,
Şimdi bir tek sen varsın.
Kalmamış sevgilerde vefa,
Boş verdim Dünya’ya,
Lânetledim yaşamı;
Şimdi biz üç kişiyiz,
Ben, keyfim ve kâhyası.
22.Eylül.2008 23.12
Ahmet İdrisoğluKayıt Tarihi : 22.9.2008 23:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet İdrisoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/22/ben-keyfim-ve-kahyasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!