Kendimleyim Yeniden Şiiri - Dinmez Er

Her şey yeniden başlıyor.
Saat yine gecenin ikisini vuruyor
Adaletin açtığı yaralar kanayacak yeniden
Biri uzaklar da bir yerde,
Başka biri belki çok yakınımda

Bir el yüreğimi söküyor yeniden
O melun sancı yılan gibi süzülüyor
Kolumdan tere batmış sırtıma
Yeniden bir dilaltı atıyorum ağzıma
Dünya yeniden ayaklarımın altında

Tan ağarıyor her günkü gibi yeniden
Dışarıda yaşamın ayak sesleri
Balıkçılar ağlarını topluyor Çeşme’de
Sıcak ekmek kokusu doluyor içeriye,
Karşı ki sokaktan, caddeden meydana
Yürüyen yorgun ayaklar, uykulu gözler
Köşede buğusu tüten salep çıtır İzmir gevreği
“İki boyoz bir yumurta “ diyor bir işçi çocuk
Hayat yeniden başlıyor, yaşamak yeniden

Yine ve yeniden uçsuz bucaksız
Tek başınalık, yazık kavuşamayacağız
Beraberlik ateşi yanmayacak
Ben benimle olacağım yeniden…
Teninde baharlar çiçek açan yar!
Sana hasret zamanlarda yüreğim
Hazan yaprağı denli titrerdi.
Geçmişe döndüğüm günlerde kahır vardı,
Öfke vardı, beklemek vardı.
Anlasana ey yar, aşksız geçen mevsimlerdi
Seven kalbimi yoran…
Sensiz bir düşüm bile yok.
Bugün Çeşmenin koynunda
Ben kendimleyim yeniden

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2015. 03. 07 /