Ben Kendimin Babasıyım

Bazen içime kapanır, karanlıktan korkarım,
Sonra silkinip kalkarım, mavi bir mum yakarım,
Bazen omuzlarıma yaslanır, hüngür hüngür ağlarım,
Sonra ellerimle okşar, saçlarımı tararım.

Bazen bir eşik olur, çığlıklar atarım,
Sonra bir beşik bulur suskunluğumu sallarım,
Bazen hastalanır, sıcak bir kucak ararım,
Sonra güçlü kollarımla ruhumu sararım.

Bazen bir ateş yakar, küllerini tartarım,
Sonra ağır gelir tortusu, genzimi yakarım,
Bazen deli ırmak olur, setlerimi yıkarım,
Sonra derinlerde durulur, damla damla akarım.

Bazen sağır duyguların dert çeken ustasıyım,
Bazen de kör umutların çalınmış notasıyım,
Hayat denizinde ruhumun kimsesiz oltasıyım,
Çünkü, ben artık kendimin babasıyım