Gözümü açar açmaz yatağımın kenarında boşluk!
Kahrolası boşluk.
Oysa saçlarını koklardım ilk.
Sonra uzun uzun izlerdim.
Sessizce gülümserdim.
Sahi en son ne zaman güldüm ben?
İlk bahar gibi kokuyordun sevgilim.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta