Ben kendimi unuttum,
Neyim kaldı ki hatırlayacağım.
Bir hüzün şiirim vardı başucumda,
Okudukça duygulanıp ağladığım,
Şimdi oda sıradan geliyor bana,
Zaten hergünüm hüzün şiiri olmuş.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta