Ben kendimi unuttum,
Neyim kaldı ki hatırlayacağım.
Bir hüzün şiirim vardı başucumda,
Okudukça duygulanıp ağladığım,
Şimdi oda sıradan geliyor bana,
Zaten hergünüm hüzün şiiri olmuş.
Senin adına yaşadığım acılar,
Çoğalıyor birer birer yüreğimde,
Her an biraz daha birikiyor yalnızlıklar,
Sürgün gibi yokluğun gecemde.
Ben kendimi unuttum,
Hiçbir şeyim kalmadı hatırlayacak.
Kayıt Tarihi : 2.1.2006 18:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!