Ben kendimi kandırdım Şiiri - Hüseyin Zarar

Bir sevda lehçesiydi sana hitap ettiğim
Olmadı anlamadın ben kendimi kandırdım
Bir sevda yeminiydi yarınlara ettiğim
Gelmedi o yarınlar ben kendimi kandırdım

Dünyayı unuturdum adını andığımda
Canım acımazdı hiç nar’ında yandığımda
Hani birde gülmüştün aşkına kandığımda
Gülmedi diyemedim ben kendimi kandırdım

Seviyorum desem de dediğim ile kaldım
Asılsız hayallerle ömürden ömür çaldım
Ben bu yalan sevdadan alacağımı aldım
Bulmadı mutluluklar ben kendimi kandırdım

Vurgunlarda yüreğim çaresiz boynu bükük
Tarumar olmuş beden yapılmaz yıkık dökük
Kabir kabul etmiyor çünkü kefenim sökük
Ölmedi desem de can ben kendimi kandırdım

Damarımda kalmadı akacak bir damla kan
Neyim varsa aldılar geriye kalan tek can
Artık bundan sonrası kabir dedikleri han
Kalmadı umut ama ben kendimi kandırdım