Ben Kendimi Arıyorum! Şiiri - Emel Manav

Baharda mı saklısın can
Yoksa kışta mısın her an?
Bahar gelir görmez misin,
Sen hiç ışkın vermez misin?
Dünyada mı, uzayda mı,
Bu bedende, damarda mı?
Can mı kaldı bu bedende
Kuru bir tabutum böyle.
Seni aradım sessizce,
Sen ki saklandın hissizce!
Umutlarımı tükettin,
Ki isyana mecbur ettin.
Pişmanlığa gebe gönül.
Bak işte umutsuzum,
Fakat sana da susuzum.
Bir bana hayat dikenmiş,
Sanki hayatım tükenmiş.
Şu ayakta durana bak,
Sadece bir et yığını.
Gözlerini dersen eğer,
Biçare bakar ve yaşlı! !
Aşk mı, de güldürme beni,
Zayıflık ve acizlik de
Hülasa sen ne dersen de.
Ben artık yitirdiğim,
kendimi arıyorum! !