Ağlayanın yaşlarında
Ağrıyanın başlarında
Hüzünlünün kaşlarında
Ben kendimi arıyorum.
Acıların içlerinde
Yoksulluğun düşlerinde
Seccademin secdesinde
Ben kendimi arıyorum.
Bir yetimin duasında
Gözden akan damlasında
Çaresizlik sırasında
Amininde arıyorum.
Gönül hüzün sema berrek
Şu zalimin zülmüne bak
Bir haykırış, hak.hak
Nidasında arıyorum.
Bir hak dostun aşığında
Helal lokma kaşığında
Ol kuranın ışığında
Ben nefsimi arıyorum.
Hak yolunu bilmeyenin
Haram lokmayı yiyenin
Tavutu dost edinenin
Ben aklında arıyorum.
Doğruya yanlış baktıran
Kantarı eksik tarttıran
Güzele kinle baktıran
Ben gönlünü arıyorum.
Sorarım nefsime kimsin
Oturursun miskin miskin
Bildim bileli gafilsin
Beni bende arıyorum.
Kayıt Tarihi : 25.1.2009 11:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beni bende arıyorum
![Ahmet Küçük 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/25/ben-kendimi-ariyorum-2.jpg)
Oturursun miskin miskin
Gücüm yokki kalk gidesin (Bildim bileli gafilsin)
Beni bende arıyorum.
Üstadım,haddim olmayarak üçüncü mısrası bu şekilde olursa kanımca şiiriniz daha estetik görünür gibime geliyor.Yüreğinize sağlık,selam ve dua ile..
Gafil Nefsim....
Bazen gönlüm almak ister,
Felekten gün çalmak ister,
Malayani yapmak ister,
Hüsrandadır,bilmez nefsim.
Gafil nefsim ne kahpesin,
Kanındasın sen herkesin,
İyi günde çıkar sesin,
Dar gününde zula nefsim.
Sende meslek,zevk-ü sefa,
Meylin yok izzet-i nefse,
Çekeceksin bin tür cefa,
Geç olmadan uyan nefsim.
Şükürden uzak yaşarsın,
Günah olana koşarsın,
Oynar, içer hep çoşarsın,
Durulmazsın azgın nefsim.
İsyanın var herbir günde,
Canın sanki baki tende,
Taşınmadan omuz elde,
Doymaz gözün arsız nefsim.
Bir yaparsın,birde bozar,
Bu canım elinden bizar,
Eriyorsun azar, azar,
Akibetin hüsran nefsim.
Hele nazaret dünyayı,
Doğayı, Güneşi, Ayı,
Ders olarak düşen payı,
Almazsın sen,gamsız nefsim.
Başında birtek hükümran,
Kalpte olan yüce iman,
Başka türlü vurulmaz gem,
Tutulmaz dizginin nefsim.
Şükrü söyler almaz dersi,
Vermez gibi son nefesi,
Yine coşturdu hevesi,
Gitme der,senleyim nefsim.
Şükrü AKTAŞ
Neyim, Neredeyim, Neuyapıyorum, Nasıl yapıyorum Niçin Yapıyorum. Bu güzel şiirinle bu soruların cevapları aranıyor. Sonucu şuur...
Sizi bütün Kalbimla tebrik ediyorum.
Selam ve sevgilerimle
Seyfeddin Karahocagil
TÜM YORUMLAR (2)