Gitmeden önceki sessizliğini de özledim
Bazen gözlerini çok açar bizi göremezdin
Ayağa kalkıp da tuvalete bile gidemezdin
Ben senin o haline de razıydım beklerdim
Bakışların birden kayboldu gözlerini yumdun
Çok şeylerin vardı içinde bana anlatamıyordun
Bu yüzden çok acı çektin biliyorum konuşamıyordun
Ben senin o halini andıkça kendimi affedemiyorum
22.05.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 22.5.2008 17:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çok acı çekti bunu sonradan daha çok anladım kendimi affedemiyorum
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!