Beden denen azaptan rûh usandığı vakit,
Yolunda sevdâ yazan kıble gâhımsın benim.
Şu dil senin adını hayât sandığı vakit,
Bana dönsem de bazan can dergâhımsın benim.
***
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Dünümü Ahrazi ile kapatmıştım..
güneşi gülümseyen İstanbul sabahını Ahrazi ile karşılıyorum bu benim ve İstanbul için bir ayrıcalık..
Sevgi ve saygıyla..
Ben kendime,Seni yâd etmek için gelirim ...Öbür türlü olursa deriyi yüzerler degil mi?...harika.. İbrahim Ethem Bingül''
Yine hece,yine bilgece ve yine aynı kalite...
'Beden denen azaptan rûh usandığı vakit, '
...güzel tesbit..tebrikler.!
sevgi ve saygıyla
hasan basri kale
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta