Ben Kendime Ölürüm
Yenilmişliğimi sığdıramadığım yüreğimle delirdim
ben sarmaşıklar diktikçe yüreğime onlar yoldular
karanfiller kanadıkça iyileşmez bilirim
aşka uzanan uzun yürüyüşte yoruldum
yaramı bir sır gibi sakladım yüreğimden vuruldum
karanfiller kanadıkça iyileşmez bilirim
çocuksu özlemlerim düşlerime üşüşmüşler
düşlerimdeki bütün kuşlar ölmüşler
sevgilinin düşleri kanar yüreğim acır
karanfiller ayaklanarak kanadıkça yüreğime usulca
her şafak vakti bir çocuk büyür yüreğimde gizlice
ben kendime ölürüm
gözlerimde çığlık ve buğu
ben kendime ölürüm.
Kayıt Tarihi : 19.1.2004 18:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Ayaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/01/19/ben-kendime-olurum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!