Önce başkaları, Sonra sen ile büyüdüm,
Hep sonraya kaldım, hatta bazen sonraya bile kalamadım,
Önce sevdiklerimin acısını sardım,
Fakat kendi Kendine iyileşen yaralarımın kabuğunu bile kavlatamadım.
İnsan kendini sevmeyince hep başkalarına muhtaç kalıyor.
Hep birilerinin sevgisine, ilgisine, varlığına tutunarak yaşıyor.
Geçte olsa anladım ki insan kendini sevmezse,
işte sana geliyorum
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Devamını Oku
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta