Bin yerimden vurulsam da el kim ki
Ele değil ben kendime kırgınım
Yücelerden savrulmak ta nedir ki
Yele değil ben kendime kırgınım
Bir hışımla iplik iplik sökülen
Efkârının önünde diz çökülen
O nun için yüreğime dökülen
Sele değil ben kendime kırgınım
Duymasa da figanımı, çağrımı
Artırsa da feryadımı, ağrımı
Her tını da sızlatsa da bağrımı
Tele değil ben kendime kırgınım
Kayıt Tarihi : 11.4.2017 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!