Ben kendim de değilim Şiiri - Zeynep Beşen

dokunmayın,
ilişmeyin,
kendinize gidin,
ben kendim de değilim.
aklımın telleri yansa,
kalbimin ritimleri bir birini kovalasa,
ben kendimde değilim,
dokunmayın,
ilişmeyin.
alem üstünde ne noktayım ne virgülüm.
alem içinde ne varlığım ne toprağım.
alemin her yerinde kayboldum.
baktım gördüm,
gördüm baktım,
yürüdüm,koştum,
koştum,durdum.
durduğum kadar durulamadım.
coştum katlandım,
katlanarak çoştum çoğaldım,
çoğaldıkça azaldım yok oldum.
bakmakla kayboldum.
kaybolduğum yerde kendime benzeyenden kaçtım.
şu anda bir hoşum.
hoşluğumdan sarhoşum
şu anda bir boşluğum.
dokunmayın!
ilişmeyin!
ben kendimde değilim!
ayaklarımın izlerini sildim.
adımı adını hatırlıyorum ama bilemiyorum.
gözlerimi kapatınca ben benden alemden varlıktan soyundum.
şimdi hiç bir şeyim.
hiç bir şeyin ne olduğunu hissetmekteyim.
dokunmayın
ilişmeyin
ben kendim de değilim.