Mendil kalmadı gözümün yaşını silmeye
Çok yoruldum arayıp ta bulamadıklarımda
Ve hep dingin bir gün ortasında,
Kızıl bir şerbet tadında
Çok vazgeçtim hayata olan inançlarımdan
Yıkık bir evde oturduğum çok oldu
Sırtım hep üşüdü
Boğazıma çok takıldı söyleyemediğim laflar
Yutkunmakta zorluk çektim çoğu zaman
Bir yumruk gibi oturdu yüreğime
Yaşadığım ve geride kalan anılar
Çok vazgeçtim umutlarımdan
Gidenin ardından baktığım çok oldu
İçimeydi akan yaşlar
Ve kendimeydi yaşadım acılar
Çok sevdim hayatıma gelenleri
Ve birer birer eksilenleri
Unutulup fakat unutmadıklarımı
Kayıt Tarihi : 1.10.2009 18:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!