Ben kendi hayalimin mihmandarıyım

DİVAN ŞİİRİ
BEN KENDİ HAYALİMİN MİHMANDARIYIM

Şu dünya denilen şey nedir? Anladımki ben kendi hayalimin mihmadarıyım
Farkettimki Reva görülen bir lokmaya ebediyen mahkum olmuşum
Hakikaten bir katıksız ekmeğe mahkum.
Dedimki bu felaket gibi büyük bir aşkın muazzebi ben olacaksam neden bir lokmaya bağlandım
Acaba ondan güzel olan yokmuydu?. Neden başka sevda bulamadım da, onun kapısına bağladılar beni?.
Niçin bir lokmaya muhtaç olmuşların her gün gelip geçtikleri bir mahalde onların ahdarıyım
Şimdi, götürdü gönlüm beni, bir çöl diyarına, elin olmadığı yerin şahmandarıyım.
Her sualde bir güzelin ne olduğuna cevap aradım,
Ancak hayatın bir nefesten başka şey olmadığını yanarak anladım.
Sonra cefa ile sefayı ellerinden bağlayan urgan aradım.
Anladım ki kum tanesi cesiminde olanların "settarıyım"
Haşa ben değilim onları örten,kapayan, saklayan,
Cahil,cülekanın sözleri serime sarıldıda, cahil dediler sardılar beni
Aradım, gördüm, baktım ki,olar gidinceye kadar bende onlar kadarım.
Belki de dünya hamur gibi yoğrulurken,ufalanan sessizlere garkolanların ahfadıyım
Kimbilir bir bülbül ile turnanın figanına ah çeken bir garibin şadıyım
Ancak şahın teberine boyun eğenlere kelam edilirki; yoluma yoldaş olacakların kara bahtına şifa sarayım
Bakma sen kömür olduğuma, ben bir köz iken,nice derde derman olmaya dertten kapkara hacar olmuş mahcurların ahıyım.
Sonra benim olsun bu dünya diye bir gayretim olsada, bir köhne viraneden yapılmış meskeninde müştemilat halinde onların bir metruke bir ahrıyım,
Bir yanda aşkı sevdaya dayanamayan bir naçarın, her baharda, son baharda çemenzarıyım.
Bir yanda aradığım dağ, tepe ,çöl değil, dünya bana bivefadır diyenlerin bizarıyım
Böylece dünyadan bıkanlar, bendende uzaklaşıp giderken elbette tardetmiş olurlar beni.
Halbuki ah bilseler binlerce yıl sürse figan içinde akan onların göz yaşları, bimedar, , ben ezelden beri onların ahu zarıyım..

Enver nver
2.5.2018-08.15