Keşke en başa geri dönebilsem.
Yani, doğduğum ilk güne....
Geçmişte yaptığım hataları
Tekrar etmezdim belki..
Bir daha dostum demezdim
Hiç kimseye, çünkü beni:
Hep canım dediklerim incitti..
Herkes güçlü görürdü,
Herkes sabırlı bilirdi beni..
Oysa ben, içimi çeke çeke
Ağlardım geceleri...
İyi niyetimden olsa gerek
Hep kaybeden ben oldum...
Umursamıyorum eskisi gibi..
Alıştım artık kaybetmeye..
Pişman olmadım hiçbir zaman..
Kazanmayı öğrendim,
Kaybettikce....
Bazen kendime soruyorum..
Neden iyi niyetliyim diye..
İçimden bir ses diyorki:
Boşver, aldırma sen!!..
Onlar akıllıyım diye övünsün
Üzülme, kazanan hep sensin..
Aşk'mı?? İstemiyorum..
Sevmekmi?? Bir daha asla!!!
Kilit vurdum gönül kapıma..
Yol verdim sevdalara,
Elveda dedim aşka...
Çıkarsız sevmeyi bilmeli insan..
Özümde duygusalım aslında..
Mecnun gibi çölere düşmedim..
Ferhat gibi dağları delmedim
Belki ama:
Aşkların en delisini yaşadım
Bir zamanlar...
Can dedim dostlarıma..
Baş tacı ettim sevdiklerimi..
Her düştüklerinde,
Ben tuttum ellerinden...
Gücüm kalmadı
Yoruldum artık dediğimde,
Birer birer düştü maskeler...
Anladımki hepsi yalan,
Hepsi sahteymiş meğer...
Eyvallah diyorum artık ben..
Hayata inat,
Gülüp geçiyorum herşeye...
Bekliyorum hayat, durma!!!..
Çok sessiz'sin bu günlerde
Bozulmasın aramız, susma!!
Bütün dertlerim bitti..
Mesafe koyma aramıza
Gönder gelsin sıradaki..
Güçlüyüm artık yıkamazsın..
Yenik düşmem acılarına..
Bir daha üzemezsin beni..
Kabul et hayat
Ben kazandım!!!
Sen kaybettin...
Şiir : Serdar ince
Serdar İnce Damar AdamKayıt Tarihi : 6.9.2024 00:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!