Ben kayboldum anne! Şiiri - Mustafa Cilasun

Anne
Beni bul artık
Silik yamaçlardan bıktık usandık

Ruhun
Horlanmışlığından
Mananın dışlanmışlığından bizar olduk

Varoşlar
Soluk soluğa hıçkırıklar
Yağmurlarda tufan yaşayan sabi çocuklar

Hastaneler
Acizlere kim rağbet eder
Fakirliğin içinde gizlenen hazindedir hikmetler

Zaptiyeler
Bir maaş için tuğyan edenler
Hak hukuk dinlemeyen mezalim kusan nefesler

Hepsi
Annenin şefkatindeydi
Şimdi onlar saltanat için el hak şekillendi

Ne dendi
Millet için hizmet esası dilendi
Kimler parsellendi, sermaye için akide geçildi

Korku
Haşyetin nevinden şubeydi
Şimdi can kimin derdi, intihar sitayiş için gerekti

Anne
Söyler misin ne denirdi
Şahadet için nesiller feda edilerek ant içildi

Toprak
Bereketini uzak eğledi
Rahmet esrarını deşifre etmeden sukut eğledi

Anne
Bunun için çekilir mi
Benim dünyaya gelmem için hiç sabredilir mi

Babam
İşçi emeklisi vadesi yetmedi
Onca döktüğü ter kimin için değerdi ey anne

Kimliğin
Buharlaştığı bir iklimde
Edebin yobazlık sayıldığı sefillik hengâmesinde

Senin
Ehemmiyet verdiğin
Mili birliğimizde nizam eden, yasayı delen nedir

Türküm
Derken, talanı riyayı
Doğruyum derken, bin ir çeşit dillenen yalanı

Menfaat
Uğruna görmediğim haramı
Hikâye misali dinlediğim ahirden vaazları

Anne
Ben nerdeyim kiminleyim
Tercihlerimin hevesinde gezinen bir nefesim

Gelirine
Göre, değeri yönlendiren
Gülü sadece günlere hasreden kariyerli âdemim

Anne
Ben senin büyüttüğün
Sütünü emzirdiğin, şefkatini verdiğin çocuğun muyum

Anne
Ben dehlizlerde gezinen
Çıkarını her şeyin üzerinde gören bir hissim

Beni
Şimdiki halimle sev
Çocukluğum mazi sayfalarında ve birde o resimde kaldı