Ben Kardelen Şiiri - Hasan Başdemir

Bir şey var içimde
Gözlerimi kapıyorum
Bir dünya düşlüyorum
Ama her defasında
Tutunamayıp düşüyorum

Her defasında
Gül kokulu bahçelerden geçiyor
Irmakların ve rüzgarların seslerindeki
Mükemmel ahengi dinleyerek yürüyorum

Senin yolun uzun ve zorlu olsa da
En güzel ve en kutsal yol
Senin aşkın imkansız olsa da
Aşkların en güzeli ve en emsalsizi

Ben yürüyorum
Yol uzuyor
Ben ağlıyorum
Yağmur başlıyor
Ve sonrasında çıkıyor
Güneş gökkuşağıyla beraber

İşte sen! Oradasın.
Güneşim!
Yol bitmek üzere
Zirveye yaklaşıyorum
Her adımda biraz daha sen oluyorum
Her adımda sanki ölüyorum

İşte durdum!
Son kez sana bakıyorum
Çünkü ben, kardelen…
Ölüyorum…