Ben Karanlığı Seninle Sevmiştim

Ne zaman karanlıkta kalsam tek başıma,
Sen geliyorsun aklıma gözlerin geliyor;
Umutla bakışın geliyor gözlerime,
Bir de susuşun geliyor kelimelerin ötesinde.

Sensizlik aydınlıkla başlamıştı yüreğimde.
Hiç bu kadar karanlıkta kalmamıştım ben.
Göremez oldum sen benden gittiğinde
Ve anladım daha aydınlık olduğunu karanlığın.

Senden kaçıp aydınlığa saklanmıştım.
Her şeyi unutup giderim sanmıştım.
Bir tek seni yüreğimden çıkarmamıştım.
Unutabilirim sanmıştım unutamadım.

Sen gidince seni sevemem sanmıştım.
Senden kaçabilirim seninle sanmıştım.
Bak, yine yanıldım, kendime kandım;
Sensizlik beni tanımaz sanmıştım.

Bana beni bilen sırdaş olmuştun.
Benim karanlığımda ışık olmuştun.
Yüreğimi yakan ateş olmuştun.
Ben karanlığı seninle sevmiştim.

23 Aralık 2006