Ben Kanıyorum Sen Gidiyorsun

Seyit Burhaneddin Kekeç
1572

ŞİİR


17

TAKİPÇİ

Ben Kanıyorum Sen Gidiyorsun

Bu bir sevda mıdır
Yoksa inanmak istediğim koca bir yalan mı
Oysa dün kadar uzaksın bana
Ruhumu işkencelerde kavuran ceza
Müebbete mahkum gibi hasretini çekiyorum…

Sen gidiyorsun benim ömrüm yanıyor
Hayata bağlandığım toprağımsın
Bu yüzdendir
Her gözyaşında toprak kokusunu hissedişim
Rabbimin bana bahşettiği nadide gülsün
Bu yüzdendir
Her özlemim şiddetlenişinde gülleri daha çok sevişim
Nefesimsin ama gidiyorsun
Bu yüzdendir düzensiz nefes alışverişlerim
Biliyorum dönmeyeceksin
Bu yüzdendir
Hayatla ölüm arasında gidiş gelişlerim…

Dudakların can kırmızısı, gül rengi
Güller hep baharda açar
Sen de bahar gibisin
Gözlerinde yıldızlar raks eder
Teninde bütün çiçeklerin büyülü kokusu
Nefesin bahar rüzgarları gibi
Serinletir aşkınla yanan yüreğimi…

Cehennemin dibinden geliyorum
Alev alev kor kor
Derdim efkarım boyumdan büyükçe
Sen bilmiyorsun ben isyanları oynuyorum
Yüreğimde kızılca kıyamet
Ben kanıyorum sen gidiyorsun…

©
19-11-2023
01:51

Seyit Burhaneddin Kekeç
Kayıt Tarihi : 21.11.2023 00:35:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Seyit Burhaneddin Kekeç