Ben Kaldım

Ben Kaldım

Kurduğum hayalleri, düşleri,
Yıktın, ben kaldım altında.
Hayatımdan çektin güneşi,
Aldın, ben kaldım karanlıkta.

Umudumu tükettin, bir akşamda,
Saçımı akettin, genç yaşımda,
Bitti bile diyemedin, karşımda,
Sustun, ben kaldım boşlukta.

Şimdi üzerinden geçti seneler,
Hala sana yazılıyor dizeler,
Boşalırken birer birer şişeler,
Yoktun, ben kaldım masada.

Kulaklarımda hala ismin çınlıyor,
Eşim dostum halimi soruyor,
Duvarımda bir resmin duruyor,
Gittin, ben kaldım bir başıma.

Ne istedin ki şu zavallı yüreğimden,
Canımı vermez miydim, eğer istesen?
Kanlı hançeri, bağrıma sen,
Soktun, beni bıraktın orada.

Ne umudum var şimdi,
Ne de beklentim.
Sorma ben kimim, ne haldeyim,
Bir bilinmez yerdeyim.
Küstün, ve ben kaldım arafta.
Ne yaşayabiliyorum şimdi,
Ne de bedenim kara toprakta.

Yusuf Bozkurt Ünsüz Bir Şair
Kayıt Tarihi : 11.3.2024 05:01:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yusuf Bozkurt Ünsüz Bir Şair