İstemem ben dostu üzmek
Hele hele kırıp incitmek
Amaç onu hep mutlu etmek.
insanı severim dost gibi
bakarken dost gözlerine
gönülden gelen sözlerine..
duacıyım mutluluklarına...
hatırlarım onu dost gibi
aradan yıllar geçse de
rüzgar yaprağımı dökse de
bazı dostlar unutsa da
ben unutmam dost gibi
belki bastonla gezeceğim
belki hiç görmeyeceğim
hep gönülden özleyeceğim
hep kalacağım dost gibi
belki adımı unutacaksın
sesimde tanımayacaksın
kendi alemine dalacaksın
ben kalacak hep dost gibi
Halil ÇOLAK 17.03.2010
ANKARA
Kayıt Tarihi : 17.3.2010 11:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!