Ben Kağıt II Şiiri - Bekir Tekoğlu

Tamda adam olmuştum ki
Birde anlam vermediğim bir duygu ile tanıştım.
Bana gülen kızlar grubunun en önünde duran
Öndişleri olmayan kızı düşünür olmuştum
Beklenmedik anlarda
Gözlerimi kapadığımda onu görüyordum
Sanki onu göz kapaklarımın arkasına kazımışlardı
Açtığımda gözlerim onu arıyordu.
'En iyisi kapatmak' diye düşünüyordum
Nasıl olsa oradadır.
Mektuplar yazıyordum ona veremediğim.
Kendimi anlatıyor uzun uzun halini soruyordum
Ve katlayıp saklıyordum daha sonra
Yine kağıtlar ben olmuştu, beni anlatır olmuştu
Yaşaması zor bir donuk ve hızlı zamandı
Aylardan Temmuz yıl 1983
Aşkın ve kadınların kitabını yazabileceğim bu günlerde
Acemelik yıllarımı özlüyorum.
Okul çıkışı aç karınları duyguların doyurduğu
Cinselliğin değil ele ele tutuşamamanın aşk olduğu günleri.
Ortaokul yılları başladığında nerden bilirdim ki
Onunla aynı sırayı paylaşacağımızı
Ve kaçamak bakışlar arasında
Sıralara adını yazacağımı görmesini istermişcesine.
Üstüme başıma özen göstermeye dişlerimi fırçalmaya başladım.
Ona kopya verebilmek için çok ders çalıştım.
Limon suyu ile gizli mektup yazmayı birde basketbol oynamayı
ahhhh ne kadarda özlemişim
Saçlarında ki sabun kokusunu gizli gizli koklamayı.

(Bu şiir devam edecek yine vakit yok)