Ben Kağıt ­I Şiiri - Bekir Tekoğlu

Nüfus dairesinde bir kağıt olarak
Başladı hayatım
Bundan otuzdört yıl önce
Aldığı maaşı beğenmeyen
Memurun küfürleri arasında
Paslı dolabın içindeki
Rutubet kokan defterin
Sararmış sayfalarına kayıt edildim
Müdür onayladı varlığımı
Mavi kağıt parçası
Üzerine yazılanların hiç biri bana sorulmadı
Ben oldu
Erkekliğim mavi ile temsil edildi.
Aylardan Şubat yıl 1972
Bir ince ve kırık zamandı
Daha yürümeden aslan diye biri ile tanıştım
Hep ona benzetilirdim
Anam bezimi yıkarken.
Bel fıtığı anamı benden geçici süre ayırdığında
Babamın kucağında hastahanenin yolunu öğrendim
Anne ziyaretlerinde
Dönüşlerde bu aslan ağlardı
Babası içinden
Eğer o gelmezse ben ona giderim.
İki yaşında trafik ve onun kazası ile tanıştım
Şimdilerde çıkamadığım koma ile o zaman barıştım
İlk defa beni o yıllarda yakalamıştı otuz altı saat ile
Ağlamaktan yorgun düşen babamın kucağında
Cansız ve ilk evlat olarak
Hastahanede bilmem kaç numaralı odanın ortasında.
Aynı bina içinde haberdar edilmeyen bir anne
Şimdilerde uyandığıma pek sevinemezken
Yetmişdört yılı hastahane kayıtları da yaşamıma onay verdi
Yaşayacağıma ihtimal vermeyen doktorlara inat.
Birde bana sormak lazım
Neyse
Aylardan Temmuz yıl 1974
Bir ince ve kırık zamandı
Ayakkabısız okuduğunu iddia eden
Fabrika işçisi babaların arasında öğrendim
Okumanın önemini
Siyasi çatışmaların arasında televizyon keyfi
Aile tamda bir araya gelmişken.
Okuyup büyük adam olacaktım
Yazdılar beni okula
Yine kaydedildim bir yerlere veli nezaretinde
Aylardan Eylül yıl 1979
Bir ince ve kırık zamandı
Evde eksik bulunanların kuyruklarında
Bekledim kocaman adamların arasında
Küçük tüp bile benden büyüktü
Küçük bedenime ve sırama saygı gösterildi
Tamda hacim kazanmıştım sıralarda
Birgün bir adam çıktı televizyona
Dedi ki; Türk Silahlı Kuvvetleri Netekim dedi
Babam 'aha' dedi
Mahalleden toplanıp götürülürken gençler
Ne hikmetse herkes sustu.
Ben sadece bir kere sordum
Sustum oturdum.
Beni seven başımı okşayan abilerim
Uzun süre yoktular
Sağmağcılar, Kartal gibi yerlere taşındılar
Netekim zorunluluklarda.
Aylardan Eylül yıl 1980
Bir ince ve kırık zamandı.
Hayat birden sanki siyah beyaz olmuştu.
Ton ton bir adam peydah oldu
Uzaklardan gelen USA nmadan satıyordu herşeyi
Köprüleri bile.
Birden hayatımız renklenmişti hatta televizyon bile.
Komşunun çaydanlığı ocaktan hiç inmedi
Bir yıl boyunca onlarda hayatımı sürdürdüm
Onların hayatı renkli ve çember içindeydi.
Artık kuyrukta beklemiyordum herşey vardı memlekette
Birde paramız olsa demek.
Aylardan Nisan yıl 1983
Bir ince kırık zamandı.
Kağıt üzerinde pastel tonda mavi
Aslan parçası bir erkek olarak yaşarken
Adam olmam gerektiğini öğrendim
Anlayamadığım kesilince nasıl adam olunur
Bir sürü kızın olduğu ortamda.
Tepeme çullandılar kaçmaya çalışırken
Memurum işini bilir ve öğretirken ben adam olmuştum.
İşini bilen memurların taktığı paralarla
Oldu bitti maşallah
Ve adam oldum
Aslında beni adam yapan
Tevazu ve ağır başlılıktı
Daha sonra ailemden dikte edilen.
Asalet,kan ve adam
Aylardan Temmuz yıl 1983
Bir ince ve kırık zamandı
Hafızama kazılan.