Ben kafdağı... Şiiri - Mustafa Pınarbaşı

yüzümü döndüm düze,etekler tutuştu ha
yokuşta kaldı gözüm,düzlüğün imanı yok
tavşanlar kaçıştılar,keklikler tenha tenha
sevdim beterden beter,sevildim,imkânı yok
yüzümü döndüm düze,etekler tutuştu ha

bir kadın recmedilmiş,zinâsından habersiz
soracak sorgucular,'ne için öldürüldün'
bet beniz moraracak,katledenler,kör,fersiz
yârâb,diyecek kadın,ben ateşte bir güldüm
bir kadın recmedilmiş,zinâsından habersiz

az ve uz giderim ben,kafdağı içerimde
zümrüd-ü ankâ bildim her şehlâ bakışlıyı
sabah,akşam tanımam,her dem mey içerim de
bir balıkçı savurur,beni hep kıyı kıyı
az ve uz giderim ben,kafdağı içerimde

kıyılara varsam bir,gördüğüm aslı olsa,
bir ateş denizinde boğulsam alev alev
dağların zirveleri,aslıma yaslı olsa
bir gürzüm bir kalkanım,dört yanım azgın bir dev
kıyılara varsam bir,gördüğüm aslı olsa

avunur muyum yârâb,öpsem bu kaktüsleri
mecnûn'un sürûrundan bir tılsım açıklasam
aşka meal olur mu,süslesem bu sesleri
bir çocuk uyurken ben,dudakta uçuklasam
avunur muyum yârâb,öpsem bu kaktüsleri

Mustafa PINARBAŞI