Ben kadınım,ben anayım
Toprak bile benden almış adını
'Toprakana' olmuş
Bende tüm cevherler
Bende başlar sevgiler
Toprağı bakarsan
Ekersen, biçersen
Alırsın karşılığını
Bana bakmasan da
Ben karşılıksız sunarım
Sevgimi,aşkımı,bereketimi,
Ben kadınım, ben anayım.
Her zaman ezilen yine benim,
Sofrada öküzünden sonra gelir yerim,
Gün gelir ağaç gibi yeşerir
Meyvelerimi veririm,
Gün gelir içime serptiğin
Kuşkularla,korkularla,
Çorak toprağa dönerim.
Ben kadınım,ben anayım.
Hiç düştüğünüz de
Haykırdınız mı babam diye,
Sevgi aradığınız da,
Bir sıcaklık aradığınız da
Yüreklerinizin kahredip yandığınız anlarda
Önce analarınız
Kucak açmadı mı sarmadı mı sizleri,
Sonra sevdiğiniz,kadınınız,sarmadı mı kollarıyla
Basmadı mı sizi bağrına,
Onda bulmadınız mı,şefkati,
Ferhat dağları delerken
Güç almadı mı Şirinin sevgisinden.
Kim demiş kadınlar zayıftır,çaresizdir diye.
Ben Kadınım,Ben Anayım
Gücümü Sevgimden Alırım..
1dost-Sacide@Grup ArenA
Sacide YaylazKayıt Tarihi : 26.7.2007 07:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şairimiz ne de güzel dile getirmiş bütün bunları. Elinize sağlık.
Yüreğine sağlık sevgili Sacide.
TÜM YORUMLAR (62)