Ben Kadınım Anadolu Şiiri - Necla Ayaş

Ben bir kadınım,
Bir kadından doğan,
Gecede ay,
Gündüz güneş gibi parlayan.

Ben kadınım önce insan,
Her gördüğün, senin yansıman.
Eşini, çocuğunu,
Kadındır topluma hazırlayan.

Seni doğuran kadın insan,
Sende insan oğlusun insan,
Etme kadını zulmüne kurban,
O da senin gibi bir can.

Kadın koca yürekli bir kağan,
Yoktur eline su döken kahraman,
Cepheye mermi taşıyan,
Kadındır Ayşe Fatma dedigin anan.

Kadınım adım yoksa tadım yok,
Çoraktır toprak,yeşermez hiç bir ot,
Sevgi, saygı yoksa bereket yok,
Cennete gitsen kalacak yerin yok.

Ben kadınım adım Anadolu,
Bu topraklar doğurduğum yiğitlerle dolu,
Ben toplumun yürüyen eli ayağı kolu,
Ben kadınım adım Anadolu.

Kadın da vardır koca bir yürek,
Düşmana aslan kesilir kükreyerek.
Sevdiğine ceylan gibi ürkek,
On çocuğu da olsa bakar
Her cefaya göğüs gererek.

Kadın demek sevgi demek,
Her yere bir kadın eli gerek,
Onsuz olmaz hiç bir emek.
Ağaç gibidir,gür ve yapraklı,
Adı ise Dilek.

Kadındır bastırılamaz sesi,
Güzeldir,gönülden yaptığı her işi,
Kadını ezen fikirsiz kişi!
O da bir kadından doğmadımı,
Sanki.