Ben kadınım Şiiri - Derya Ceylan 3

Ben kadınım

Ben kadınım.
Yara izi gibiyim bu toprağın.
Görmezden gelinmiş,
ama hâlâ orada, hâlâ canlı.

Ne zaman sesimi yükseltsem,
"sus!" dediler.
Ne zaman güldüm,
"ayıp" dediler.
Ne zaman ağladım,
"abartma" dediler.

Ben sustum,
onlar rahat etti.
Ben dayandım,
onlar daha çok bastırdı.
Ben sevdim,
onlar ezdi.
Ben doğurdum,
onlar unuttu.

Yalnızken güçlü olmamı beklediler,
Ama güçlü olunca korktular benden.
Çünkü
ben boyun eğmedikçe
onların düzeni bozuluyordu.

Şimdi buradayım.
Ne onların kalıplarına sığarım,
ne korkularına yenilirim.
Bedenim benimdir.
Sesim, suskunluktan yapılmadı.
Adımı ben koydum artık.
Kimseden izinsiz.

Ben kadınım.
Sadece anne değilim,
sadece eş değilim,
sadece güzel değilim.
Ben mücadeleyim.
Ben hayatta kalmanın diğer adıyım.

Ve artık susmuyorum.
Çünkü sustuğum her gün
bir başka kız çocuğu
sessizliğe gömülüyor.

Derya 🌹