Ben kadınım evet ne kanatlarım var, ne başımda hale...
Ben de düşerim zaman zaman arzunun kollarına..
Kırmızı odalar bana da açılır bazen...
Ama hayat vediğime bakınca gene oluverim anaç,
Çünkü bilirim hayat benim sayemde devam ediyor halen...
Ben kadınım evet, ama ne bir cadıyım ne bir melek,
Bildiğim tek büyü, tek sihir aşktır...
Becerim kendi erk-i altında sannetmesidir hayatı,
Bir beceriksizin kendini vazgeçilmez hissettiği andır...
Ama haklısın şair ben kadınım, ve sonsuzum...
Genler benim sayemde bir sonraki kuşakta can bulur...
Yarın yirmialtı şubat iki bin on iki,
Toprak gibi, tabiat gibi, hatta cennet gibi..
Her türlü güzellik bu huride, can bulur...
Ecrin
Saniye BozluKayıt Tarihi : 25.2.2012 21:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonrası tabi ki üzülüyoruz.!
Mutlaka bekleniyoruzdur bazı yerlere...ev sahibi güzel insanlar çok.
Uzun soluk misafirlik isterler, karınca kararınca takılıyoruz müddeti...;
Mânâ arayınca civan, yorum'u bulmuş yoldaşı
Aşkları yapınca vatan, âşık olmuş vatandaşı.
Seven arayınca civan, sevilen olmuş yoldaşı
Meşkleri yapmışlar vatan, Dil'ler olmuş vatandaşı.
TEBRİKLER...yüreğinize sağlık sn Saniye BOZLU hanımefendi
En derin hürmetlerimle...başarılar dilerim,
Her şey gönlünüzce olsun..esen kalınız her daim.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (48)