Ben kadınım oysa öncesinde İnsan.
Dünyaya hayat veren, ama bir türlü değer görememiş bir kadın.
Herkesin varolma sebebi olan,
Ama kendisi varolmamış bir kadın.
Yaraları saran ama yaraları sarılmayan.
Yara içinde bırakılan..
Güçsüz olduğu için dövülen.
Cinsel gözle bakılıp, taciz edilen.
Boşanmak istediğinde öldürülen.
Ölümle burun buruna yaşayıp,
Her an öldürülmesi hak görülen.
Ve kendini korumaya gücünü yettiremeyen bir kadın.
Her şeyi yapan ama yaranamayan.
Kadınım ben oysa önce İnsan.
Hem anne, hem çocuk.
İçinde binbir umut besleyen,
Ama Umutları söndürülen.
Değer görmeyen,ötekileştirilen.
Emanet edilmiş ama ihanete uğramış.
Kadınım ben oysa, yaralı ama dimdik duran...
Ve kadınım ben, hayatım ve namusum sizin tekelinizde olmayan!
Elif Adıyaman
Kayıt Tarihi : 1.9.2019 08:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elif Yalçın](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/01/ben-kadinim-18.jpg)
bunu öğretebilsek toplumumuza
TÜM YORUMLAR (1)