Ben kadınım Şiiri - Aliye Uyanık

BEN KADINIM
Ben kadınım acıyı bedenimde taşırım,
Sevdayı yüreğimde!
Damla damla büyütürüm sabrımı.....
Eksildikçe çoğalırım, dayanırım yokluğa.
Ben kadınım hassas, ince, duyarlı,
Sevgi sunarım, altın kase’de canımdan...

Şefkatli ana,sevgiliye yar!
Merhamet, öz veridir göbek adım,
Bazen sert kayalara çarpsada yüreğim.
Sevdiğimi ölümüne severim....

Okyanuslar kadar aşılmaz olurum!
Bazen deli dalgalar vursada yüreyime,
Acımaz olur hayat bana, bazen vicdansız
Savurur göz yaşlarımı rüzgarlara..
Bir can sunarken hayata, seve seve ölürüm...

Ezilsem horlansanda yanı başındayım yine,
İnandına ayaktayım, düştükçe sarılırım yaşama
Sabırla aralarım kapıları, kimine kapalı olsada
Alın terim tuzlu, emeğim gerçektir,

Canımdan can yaratırım,
Ölümün bitiş değil başlangıç olduğunu bilirim
Çoğu zaman aptal saysalarda....

Her yeni güne yeniden doğarım
Kucak dolusu sevgiyle, huzurla başlarım
Ben kadınım dünyanın hiç bir yerinde
Ağlamasın çocuklar barış, mutluluk isterim,

Aliye Uyanık
Gebze
10.12. 2008