Ben…Kaderim…Ve…Lekem

Utandirdilar beni anlima sürülen lekelerden
Oturdugum yerden kalkipda seytanla
Bir gecenin nasil gectigini anlatmsam sana
Korkarmisin sende lekelenmekten

Ürkme benden ve korkma benden,bende etten tirnaktanim
Bakma anlimdaki lekelerime onlar insan gözlü seytandan kalma

Yagmur damlasi ikiye bölündü anlima degince
O zaman yagmur damlasi zehir olsa icerim
Rüyalarim hep ölü gözlerimden solmus
Ümit bahcesini gösterir her yedi saniyede bir

Sen ne sigdirabilirsin bu yedi saniyeye
Ben anlimda ki lekelerin birakdigi
Izlerden kalma bir cocugum

Varligim katil ruhlu adamlardan
Daha korkutucu görünür ayanin karsisinda

Belkide benimde bir annem vardi
Cocugum deyipde kucagan alan
Bilemedim onun gözlerinin rengini
Hissedemedim kokusunu ruhunda

Karalara bürünmüs bir adam vardi
Ben gözümü actigimda lekelenmis dünyada

Ben zülme zahmet eylemedim
Ressamlar acaba beni hayal edermi lekede olsam

Ya rab anlimda ki leke bir müjde olsa
Müjdelensem ansiz saatlerimde ama
Ümidim bir su,suda topraksiz
Toprak susuz olmaz
Bende lekesiz olamam

Birakda böyle bitsin ey can kaderim
Lekemden utanacak degilim
Halimden yanipda yalan söyleyecek degilim

Ben huzuruna kul oldugum icin
Ve günahimin kaderi olan leke ile geldim

Bir kisi bile sefaatci degilmi benden yana

Aaah diye cigliklarimi savursam
Cehennemin atesi ne ki bu leke bende olduktan sonra