Ben mi, hiç işte, öylesine…
Yazarım en anlaşılmaz olanlarını mısraların.
Anlatmak tek çaresiyse tüm acıların,
Ben naçarım…
Derdim çoktur, rastlanmaz böylesine.
Yolunu beklerim ömrümce baharın.
Bitmeyen ayazına, kara kışların,
Ben düçarım…
Dışarıdan bakmayın yüzümün gülmesine.
Bir tebessümle erir dertleri insanların.
Dökülür yeryüzüne tohumları umutların,
Ben saçarım…
Gerek yok kimsenin beni bilmesine.
Ardına saklanırım karanlıkların.
Pas tutmuş kilidini dost kapılarının,
Ben açarım…
Bakmam yaptığıma kuldan karşılık gelmesine.
Hedefi olmalıyım eleştiri oklarının.
Bir yerde bir iyilikle anılsa adım,
Ben kaçarım…
Kayıt Tarihi : 18.7.2020 18:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!