**Ben kaç kişiyim kaç yüreğim bilmiyorum ...

Ben kaç kişiyim kaç yüreğim bilmiyorum! ...

Duygusal, kırılgan (ama belli etmeyen) yüreğimde binbir güzelliği bir arada tutan, kimse için kötü düşünmeyecek kadar sevgi dolu ama hüznü de en derin yaşayan biriyim.......Ne kadar yılgın olursam olayım içimde bir heyecan bir yeşillenmeyi bekleyen filiz oldu her zaman.......Bu anlamda umut hayatımın her alanında oldu.....Bazen de herşeyi buraya kadar getirip burda bitti kaldım,her şey son dediğim anlarda olmadı değil........Yine de gelecek güzel günlerin olacağına inandım, iyi şeyler umut ettim,isteklerime ulaşana kadar çektiğim sıkıntılardan yılmadım.........Binlerce tonluk bir yıkıntının altında kalmış gibi olduğum zamanlar da bile yaşama inadına sarıldım.........

Hayatımın her döneminde hep veren oldum,elimle yüreğimi sundum.......Yüreğimi paylaştığım güzel insanların benim hayatımda olmalarından da çok mutlu oldum........

Sevgi,içinde bir çok kavramı barındıran en anlamlı kelime benim için.........Sevgi deyince aklıma,yalansızlık, doğruluk,güzellik,emek peş peşe sıralanır gelir..........Sevince her şey anlam kazanır, gözlerim parıl pırıl parlar, ayaklarım yere değmez, anlamlar anlamlara sığmaz ve sevmekten başka her şey anlamsız gelir bana......... Aileme,dostlarıma,hayatımda ki gidenlere,kalanlara herkese olan sevdamı sevgimle anlattım..........Çiçekleri,çocuklarımı,ailemi akrabalarımı herkesi herşeyi çok sevdim...........Sevdim de yaşamıma güzel düşler getirecek çok sevdiğim özel birinin olmasını da hep istedim..........

Şiiri her yaşım da sevdim, aşklarımı, ayrılıklarımı, umutlarımı, umutsuzluklarımı şiirle yaşadım..........Gençlik yıllarımın en güzel anılarında şiirler vardı hep........ En acıklı olanlarında da........Şairler hayatımın bir parçasıydılar sanki........Duygularımın tercümanlarıydılar adeta.....

Şiirlerimde hep hüznü yazdım........Neden hep hüzün derseniz insan yaşamadığı bir duyguyu dökemez satırlarına ben hayatımın her döneminde hep herşey iyi gidiyor derken inanılmaz çıkmazlarda buldum kendimi genelde kendi kendime yaptım bu büyük hatalarımı bu hata derken allaha şükür utanacağım, ve yarın bunu saklayacağım bir şeyler değil ama benim yaşam isteklerim ve beklentilerim benim geçmişte yaşadığım bu hatalar yüzünden gercekleşemedi.......... İşte bu dönemler de hayatımdan gidenlerin ardından seranatlar yaptım..........

Hayatı bir savaş, güçler dengesi için mücadele zemini, ezilenlerin intikam alması için bir meydan olarak görmedim hiç bir zaman.....

Yaşantım süresince her yerde her konumda olayların sonuçlarını bilerek hareket etmeyi sevdim......... İnsanların aklına gelmeyenleri düşünmek ve onların en ince ruh durumlarına seslenmek,yüreklerini yüreğime katmak her zaman hoşuma gitti.........

Sevdiklerim için elimden ne geliyorsa seve seve yapmak istedim, yani üstüme düşeni eksiksiz yapmaya çalıştım........Hayat benim için yaşanması gereken, öyle ya da böyle içinde başında ortasında zorlukların ve sevinçlerin olduğu zorlu uzun bir yoldu.........Severim zorlu yolları........Gözlerimi kapatıp düşündüğüm de acısıyla tatlısıyla güzel bir yaşanmışlığım var........ Umarım yaşadığım güzellikleri tekrar yaşama fırsatım olur........

Çok değil bundan dört beş yıl öncesine kadar kendimden başka herkes söz sahibi oluyordu hayatım da..........Şimdi ise kendi hayatımda kendim söz sahibiyim......

Mutluluk denen kavramla öyle uzun zamanlar küs kaldım ki en sonunda hayatımdan çekip gittiğini düşünmeye başlamışken mutluluğu tekrar yakaladığıma inanmaya başladım....... Eğer birazcık çok değil birazcık huzurluysam, ve yaşamımda hatalarım,yanılgılarım, en az seviyede ise ve hala umut diyebiliyorsam bunca yaşadığım şeye karşı, hala sevgi doluysam en önemlisi şu şartlar içerisinde hayatta söz sahibi olmayı başarmışsam........ İşte ben MUTLUYUM.........Lamia CANAY..........