Ben İstemedim... Şiiri - Mehmet Bor

Ben istemedim.Böyle olmasını.
Güneşin ters doğmasını,
Ay’ın batmamasını.
Ben istemedim.Böyle olmamasını.
Bir deli rüzgar misali,
Gençliğimin geçmesini.
Düşlerime prangalar vurulmasını.
Düşlediğim..
Öğrencilerim olacak tı.
Uzaklar da ki bir köy okulun da.
Okumayı, yazmayı öğrenecek,
Türküler söyleyecek,
Yıldızlara koşacaktık birlikte.
Ben istemedim.Böyle olmasını.
Kör zindan, karanlık geceleri.
Ben istemedim.Böyle olmasını.
Bir deli rüzgar misali,
Gençliğimin geçmesini.
Özlemlerle kıvrandım.
Karanlık geceler de.
Köy kahvesini,
Muhtar emmiyi, Iraz neneyi,
Evim de yemek yemeyi,
Orakla da olsa ekin biçmeyi,
Türküler söylemeyi...
Ne bileyim, daha neleri.
Ya şimdi;
Özür dilemek zamanı, çocuklardan.
Özür dilerim.çocuklar...
Beklemeyiniz artık.
Avurtlarım çukur,
Gözlerimin bile,
Feri sönmüş ince bedenim de.
Artık...ölümü bekliyorum....
Bir şafak vaktinde.

Mehmet BOR
21.05.2003