Ben İstanbul’um Şiiri - Şakir Yemenli

Bozkırlar geçtim uçsuz bucaksız
Aştım yüce dağları,
Atlarım vardı, doru, kır, yağız,
Koşturdum çatlatırcasına
Kınına girmedi kılıç
Bir gül zamanında
Kim bilir kaç delik açıldı surlarında
Halâ kulaklarında
Fethin gümbür gümbür top sesleri!

Hisarlar Boğaz’ı selamlar
Topkapı’da yaşlı bir çınar
Fatih’in sevdasını fısıldar
Ey güzel istanbul!
Gelip gönül tahtına kuruldum,
Sana ben ezelden vuruldum.
Bende oldukça bu sevda,
Sende de lâle, gül ve deniz
Bitmez bizim bu şarkımız

Dediler nice yerlere rüya
Sendedir bütün dünya.
Senden aldığım bir nefes yeter
Varsın, olsun senli keder.

Beyoğlu bir âlem
Cağaloğlu ehl-i kalem
Adalar atlı arabalı
Bu yerde herkes sevdalı
Kapalıçarşı inci mercan
Cansın İstanbul can
Kadıköy, Fatih, Eyüp, Üsküdar, Moda…
Bambaşka…
Hepiniz ama hepiniz
İstanbul diye bezendiniz

Ne efsunlu bahçeler gördüm sende
Baharlar yağdırdı İstanbul diye
Dilim gönlüm ruhum her şeyim
Ben İstanbul’um
İstanbul da benim!